Μέθοδοι αποξήρανσης
Όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν αρκετές μέθοδοι αποξήρανσης ενός βοτάνου. Οι περισσότερες από αυτές δε γίνονται με φυσικό τρόπο (χρησιμοποιούνται διάφορες ουσίες όπως γλυκερίνη ή πυριτικό οξύ, ακόμα και ο φούρνος μικροκυμάτων είναι μια μέθοδος αποξήρανσης). Παρακάτω θα μιλήσουμε για τις φυσικές μεθόδους αποξήρανσης οι οποίες είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι καλύτερες και οι πιο ασφαλείς.
Η πρώτη και πιο γνωστή σε όλους μας που την κάνουν και οι γιαγιάδες μας και γίνεται από τα αρχαία χρόνια, είναι φυσικά η έκθεση των βοτάνων κάτω από τον ήλιο. Αυτή η πανάρχαια μέθοδος, χρησιμοποιείται με αρκετά μεγάλη αποτελεσματικότητα, με πρώτο και κύριο γνωστό σε όλους μας φυτό, το χαμομήλι.
Όλοι μας έχουμε δει σίγουρα στη ζωή μας ματσάκια χαμομήλι απλωμένα στον ήλιο για να ξεραθούν και να γίνουν τσάι το χειμώνα. Και σε ποιον δεν άρεσε αυτό το τσάι; Από μικρά παιδιά έως μεγάλους ανθρώπους, είναι ένα προϊόν που καταναλωνόταν και θα συνεχίσει να καταναλώνεται πάντα. Έχουμε σκεφτεί όμως, είναι όντως τόσο ευεργετικό αυτό το ρόφημα όσο το παρουσίαζαν οι γιαγιάδες μας; Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι αυτή που οι περισσότεροι θα περίμεναν. Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές, το συγκεκριμένο ρόφημα δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ζεστό με ωραία γεύση αφέψημα το οποίο έχει πολύ λίγα οφέλη για τον οργανισμό.
Αυτό δε συμβαίνει προφανώς γιατί το ίδιο το βότανο δεν έχει θεραπευτικές ιδιότητες, σε καμία περίπτωση! Το πρόβλημα είναι στη μέθοδο αποξήρανσης! Το χαμομήλι, όπως και τα περισσότερα βότανα, όταν το αποξηραίνουμε πρέπει να το κάνουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο ώστε να μη χάσει τις θεραπευτικές του ιδιότητες και τα έλαια του. Η μέθοδος αυτή θα αναφερθεί παρακάτω και είναι η καλύτερη μέθοδος αποξήρανσης των βοτάνων. Καλό είναι να αποφεύγεται γενικά η αποξήρανση στον ήλιο, καθώς χάνεται μεγάλος μέρος των θρεπτικών συστατικών και ελαίων του φυτού.
Η μέθοδος αποξήρανσης που είναι καλύτερο να ακολουθεί κανείς για την αποξήρανση των περισσότερων βοτάνων, είναι η μέθοδος της αποξήρανσης στον αέρα.
Κατά τη διαδικασία αυτή, ουσιαστικά το μόνο που χρειάζεται είναι να δέσει κάποιος τα βότανα σε μικρά μάτσα και να τα κρεμάσει (κατά προτίμηση ανάποδα) σε ένα ξηρό και σκιερό μέρος, με καλό αερισμό. Κατά τη διαδικασία αυτή, το βότανο ουσιαστικά αποξηραίνεται με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, αποβάλλοντας την υγρασία του και δεν αποχρωματίζονται τα φύλλα του (κιτρίνισμα). Η μέθοδος αυτή απαιτεί να υπάρχει σχετικά υψηλή θερμοκρασία (ώστε ο αέρας που χτυπάει τα φυτά να είναι επίσης ζεστός) και δεν απαιτεί πολύ χρόνο. Δεν πρέπει το φυτό να έρχεται σε άμεση επαφή με ηλιακό φως, αλλιώς θα κιτρινίσουν τα φύλλα και θα θρυμματίσουν τα πέταλα! (Προσοχή, υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί μούχλα ή το φυτό να σαπίσει, ειδικά αν υπάρχει πολύ υγρασία, καλό είναι να γίνεται τακτικός έλεγχος προς αποφυγή οποιουδήποτε προβλήματος). Γενικά, η συγκεκριμένη μέθοδος είναι καλό να προτιμάται, καθώς είναι εύκολη και απλή, δεν κοστίζει και το φυτό που παίρνουμε στο τέλος (αποξηραμένο) έχει κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος των θεραπευτικών του ιδιοτήτων και ελαίων.